To trudniejsze niż wszelkie zasady, religie, reguły, zakazy i nakazy. To trudniejsze od wypełniania obowiązków, bycia wiernym, lojalnym, od wytrwałości i konsekwencji, od szczerości wobec drugiego człowieka, od uczciwości wbrew sytuacjom, wbrew fałszywym ocenom.
To trudne siebie pokochać. Pokochać siebie uczciwie. Pokochać prawdziwie.
Pokochać - co to oznacza?
Kochać, pokochać, miłować. Co oznaczają te pojęcia? Niby każdy ma swój własny słownik, ale jednak każdy tych słów używa sądząc, że wzajemnie się rozumiemy. A czy naprawdę jest między nami nić porozumienia?
Pokochać to dla mnie zaakceptować to co jest takie jakie jest. Poświęcić temu czas, swój czas, uwagę, okazać zainteresowanie. Pokochać to zadbać o ten stan istniejący. Zadbać czyli czynić wszystko by ów stan był dobry, lepszy; piękny, piękniejszy; szczęśliwy, szczęśliwszy, i tak dalej.... Okazać temu czułość i dobroć. Wybaczyć niedoskonałość. Pozwolić niedoskonałości by istniała. Brak pozwolenia i tak niczego nie zmieni. Brak doskonałości jest stanem istniejącym, brak jego akceptacji nie wnosi niczego twórczego, jest zaprzeczeniem stanu, który istnieje niezależnie. Pokochać to troszczyć się o dostrzeganie piękna i dobra, to koncentrowanie się na tym co dobre, co budujące, dające nadzieję. Pokochać to rozwijać talenty, umiejętności, rozpoznawać predyspozycje i nieustannie pracować nad ich rozwojem. Pokochać to pracować na rzecz obiektu kochanego. Pokochać to powstawać, nawet jeśli upadnie się pod garbem lenistwa, niedoskonałości, braku wytrwałości; powstawać i kontynuować pracę na rzecz dobra. Pokochać to wciąż konsekwentnie trwać w podjętej decyzji miłowania. Pokochać to wybaczyć postawę niekonsekwentną. Pokochać to wydobywać szczęście, radość, dobro - na powierzchnię zawsze, nawet jeśli są one znikome, małe, wręcz niedostrzegalne. Pokochać to koncentrować się na odnajdywaniu tego dobra i wzmacnianiu go, pielęgnowaniu go.
Pokochać siebie jednak to zadanie, które ma wartość wyższą. TU ZACZYNA SIĘ PRACA NAD MIŁOWANIEM PRAWDZIWYM, NAD WZAJEMNYM OBDAROWYWANIEM SZCZĘŚCIEM, NAD CODZIENNYM ŻYCIEM, ISTNIENIEM WE WSPÓLNOCIE SERCA ROZUMU I DUCHA; WSPÓLNOCIE CZŁOWIECZEJ. Tu zaczyna się istnienie w szczęściu i miłości. W moim, Twoim sercu. W mojej, Twojej głowie. W moim, Twoim życiu. Kimkolwiek jestem ja, kimkolwiek jesteś Ty.
To trudne siebie pokochać. Pokochać siebie uczciwie. Pokochać prawdziwie.
Pokochać - co to oznacza?
Kochać, pokochać, miłować. Co oznaczają te pojęcia? Niby każdy ma swój własny słownik, ale jednak każdy tych słów używa sądząc, że wzajemnie się rozumiemy. A czy naprawdę jest między nami nić porozumienia?
Pokochać to dla mnie zaakceptować to co jest takie jakie jest. Poświęcić temu czas, swój czas, uwagę, okazać zainteresowanie. Pokochać to zadbać o ten stan istniejący. Zadbać czyli czynić wszystko by ów stan był dobry, lepszy; piękny, piękniejszy; szczęśliwy, szczęśliwszy, i tak dalej.... Okazać temu czułość i dobroć. Wybaczyć niedoskonałość. Pozwolić niedoskonałości by istniała. Brak pozwolenia i tak niczego nie zmieni. Brak doskonałości jest stanem istniejącym, brak jego akceptacji nie wnosi niczego twórczego, jest zaprzeczeniem stanu, który istnieje niezależnie. Pokochać to troszczyć się o dostrzeganie piękna i dobra, to koncentrowanie się na tym co dobre, co budujące, dające nadzieję. Pokochać to rozwijać talenty, umiejętności, rozpoznawać predyspozycje i nieustannie pracować nad ich rozwojem. Pokochać to pracować na rzecz obiektu kochanego. Pokochać to powstawać, nawet jeśli upadnie się pod garbem lenistwa, niedoskonałości, braku wytrwałości; powstawać i kontynuować pracę na rzecz dobra. Pokochać to wciąż konsekwentnie trwać w podjętej decyzji miłowania. Pokochać to wybaczyć postawę niekonsekwentną. Pokochać to wydobywać szczęście, radość, dobro - na powierzchnię zawsze, nawet jeśli są one znikome, małe, wręcz niedostrzegalne. Pokochać to koncentrować się na odnajdywaniu tego dobra i wzmacnianiu go, pielęgnowaniu go.
Pokochać siebie jednak to zadanie, które ma wartość wyższą. TU ZACZYNA SIĘ PRACA NAD MIŁOWANIEM PRAWDZIWYM, NAD WZAJEMNYM OBDAROWYWANIEM SZCZĘŚCIEM, NAD CODZIENNYM ŻYCIEM, ISTNIENIEM WE WSPÓLNOCIE SERCA ROZUMU I DUCHA; WSPÓLNOCIE CZŁOWIECZEJ. Tu zaczyna się istnienie w szczęściu i miłości. W moim, Twoim sercu. W mojej, Twojej głowie. W moim, Twoim życiu. Kimkolwiek jestem ja, kimkolwiek jesteś Ty.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz