Bo ja potrafię
skoczyć z nieboskłonu istnienia
obudzić się z rozluźnionymi dłońmi
Podać rękę złoczyńcy
Dać szansę
Kochać ot tak
za Bóg zapłać
żyć
Potrafię
11 września 2009
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Sączy się kropla istnienia za kroplą Posłuchane dźwieki zabarwiają światów bezkresy Otulam piersią Okraszam smutki Radosne oko ofiarując i milczenie uśmieszne..
To bardzo pozytywna i przydatna cecha, nazywana miłosierdziem :-)
OdpowiedzUsuń...... Dziękuję za komentarz......
OdpowiedzUsuń